Prolog: Listy, których nigdy nie wysłano

Droga Lily Luno Potter

 Przez chciałem napisać „Lil”, ale to już nie te czasy prawda? Nasze drogi rozeszły się dawno temu i nie możesz temu zaprzeczyć. Nie powinnaś wyjeżdżać. Brakuje mi Ciebie. Nam wszystkim brakuje. Gdybyś widziała Jamesa. Znasz go, wiesz jak bardzo Cię kocha i jest gotów poświęcić za Ciebie swoje życie, które notabene też go nie oszczędziło. Harry zachodzi za głowę, jaki błąd popełnił, że tak nagle postanowiłaś odejść. Chciałbym napisać Ci proste słowo „wróć”, jednak wiem, że Lily Luna Potter jest pieprzoną indywidualistką, która nie słucha nikogo. Jesteś zbyt uparta i zawzięta, więc chce życzyć Ci tylko powodzenia. Chce tylko żebyś była szczęśliwa.

 Znałem Cię odkąd się urodziłaś,  a ty zawsze twierdziłaś, że to nie fair, bo ty nie znasz mnie w taki sposób. Chce również, żebyś wiedziała, że żałuje. Nawet gdy nigdy nie przeczytasz tego listu, chcę żebyś to wiedziała. Obwiniam się, że za to, że odeszłaś, gdybyś tu była, powiedziałabyś, że robie to niepotrzebnie. Nie lubisz gdy ktoś się o Ciebie troszczy, szkoda tylko, że ja zawsze chciałem to robić, a ty, nie dopuszczałaś mnie do siebie.

 Jestem słaby Lily, słaby w naszych relacjach. Nie poradziłem sobie, ale wybacz mi kochanie, muszę iść dalej. Może po prostu chciałaś ułatwić mi decyzję swoim odejściem. Chciałbym móc za Tobą pobiec, ale brak mi wewnętrznej siły.  

  Nie chcę mówić, że żałuję. Skrzywdziłem Cię tym, że nie umiałem określić czego od życia oczekuję. Albo po prostu bałem się przed sobą do tego przyznać. Jesteś moją kwestią sporną.

T.R.L

Zawsze sercem.

Droga Lily Luno

 Błądzę jeszcze bardziej niż kiedy tu byłaś. Sama Twoja obecność była w moim życiu jak słonce. Brakuje mi Ciebie, gdzie jesteś?

T.R.M

PS. Bądź zawsze sobą Lily Luno. Taką właśnie Cię uwielbiam.

Lil

Nigdy o mnie nie zapominaj.

Ted